Θεσσαλονίκη δόντια δόντια ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΠΕΤΡΑΣ Παπαγεωργόπουλος: Έσφιξα τα δόντια... Πρέπει να αντέξω άλλες 86 μέρες στη φυλακή

ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΠΕΤΡΑΣ «Πέρασαν 10 ημέρες και πλακες πηλιου ακόμη δεν πλακακι πετρα μπορώ πετρεσ τιμεσ να το πιστέψω!» σημειώνει ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης κι αναρωτιέται: πλακεσ πεζοδρομιου «γιατί δεν ήθελαν να εκδικασθεί η σκαπιτσαριστή επενδυσή πλακεσ πεζοδρομιου έφεσή μου;»..."

Παπαγεωργόπουλος: Έσφιξα τα δόντια... Πρέπει να αντέξω άλλες 86 μέρες στη φυλακή ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΠΕΤΡΑΣ
«Πέρασαν 10 ημέρες και ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω!» ΘεσσαλονίκηΘεσσαλονίκης</a> κι αναρωτιέται: «γιατί δεν ήθελαν να εκδικασθεί η έφεσή μου;»Σε νέα δήλωση μέσα από τη φυ�ΘεσσαλονίκηΘεσσαλονίκης</a> Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, με αφορμή την αναβολή εκδίκασης της έφεσής του για την υπόθεση της υπεξαίρεσης περίπου 18 εκατομμυρίων ευρώ από τα ταμεία του Δήμου.



«Πέρασαν 10 ημέρες και ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω!» σημειώνει κι αναρωτιέται: «γιατί δεν ήθελαν να εκδικασθεί η έφεσή μου;».



«Ένας 'συνάδελφος' είναι απόλυτος: 'Καταλαβέ το. Είσαι εξιλαστήριο θύμα'...» αναφέρει και προσθέ ΤΕΙ: «Έσφιξα τα δόντια. Πρέπει να αντέξω μέχρι τη 16η Ιανουαρίου που είναι η νέα ημερομηνία εκδίκασης της έφεσής μου... Άλλες 86 ημέρες στη φυλακή! Τόσο απλά...».



Υπενθυμίζεται, ότι αναβλήθηκε, για τις 16 Ιανουαρίου 2014, από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων η εκδίκαση της έφεσης του κ. Παπαγεωργόπουλο, που καταδικάσθηκε ισόβια σε πρώτο βαθμό.
ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΠΕΤΡΑΣ ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΠΕΤΡΑΣ "Δεν υπάρχει προνόμιο στον πόνο"


Μετά τη μεγάλη επιτυχία της ταινίας «Σμύρνη η καταστροφή μια κοσμοπολίτικης πόλης 1900-1922», η σκηνοθέτις Μαρία Ηλιού, επανέρχεται αυτήν την εβδομάδα στις κινηματογραφικές αίθουσες και στο Μουσείο Μπενάκη, με ένα ντοκιμαντέρ γεμάτο άγνωστες εικόνες, ξεχασμένες σε «κλειστά αρχεία» της ευρώπης και της Αμερικής, για τον Διωγμό και την Ανταλλαγή του ελληνικού και τουρκικού πληθυσμού από το 1922 έως το 1924.



Η έρευνά της για τον βίαιο διωγμό των Ελλήνων και στη συνέχεια, για τους χιλιάδες αφανείς «ανταλλάξιμους» χριστιανούς και μουσουλμάνους ανάμεσα στις δύο χώρες, που ξεριζώθηκαν υποχρεωτικά από τις εστίες τους, επικεντρώνεται και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, χωρίς εθνικιστικές εξάρσεις, γιατί «δεν υπάρχει προνόμιο στον πόνο», αναγνωρίζει η σκηνοθέτις.



Έτσι στην ταινία «Από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, Διωγμός και Ανταλλαγή Πληθυσμών, Τουρκία- Ελλάδα 1922-1924», δίνεται βήμα σε πρόσφυγες πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς, να αφηγηθούν από κοινού το βίωμα του ξεριζωμού από τις χαμένες πατρίδες και της εγκατάστασης τους στις νέες, όπως αυτό πέρασε από γενιά σε γενιά στις προσφυγικές οικογένειες.



Όπως στον Σάνο Χάλο από τον Πόντο, την Ανθούλα Ρουμελιώτη από την Πέργαμο, την Καλλιόπη Γεωργιάδου από την Καππαδοκία ή τον Χασνού Καραμάν από το Ηράκλειο και τη Μουφιντέ Πεκίν από τα Χανιά.



Η προηγούμενη ταινία για τη Σμύρνη και η καινούργια, «Από τις δυο πλευρές του Αιγαίου», λειτουργούν ανεξάρτητα αλλά και αποτελούν μια ενότητα.



«Η πρώτη ταινία» εξηγεί η κ. Ηλιού, «μιλούσε για τους Έλληνες και τους Αρμένιους που χάθηκαν στην Καταστροφή αλλά συγχρόνως θύμιζε ότι η Σμύρνη είναι μια πόλη και μια έννοια που συνδέεται με τον κοσμοπολιτισμό και τη χαρά της ζωής. Η δεύτερη, που διηγείται την ιστορία του Διωγμού και του ξεριζωμού, έγινε με την ελπίδα πως τόσα χρόνια μετά τα δραματικά γεγονότα του 1922-1924 μπορούμε να διηγηθούμε ολόκληρη την ιστορία και από τις δυο πλευρές του Αιγαίου...τιμώντας τον κόσμο που χάθηκε, τον κόσμο που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις εστίες του, αλλά επίσης τιμώντας και την επιστήμη της ιστορίας».



Η «ανταλλαγή», σημειώνει ο ιστορικός σύμβουλος της ταινίας Αλέξανδρος Κιτροέφ, «ήταν κατά πολύ μια εκ των υστέρων αναγνώριση του γεγονότος πως χιλιάδες Έλληνες της Μικράς Ασίας είχαν ξεριζωθεί και είχαν φύγει από την Τουρκία.



Ο συνολικός αριθμός προσφύγων που έφθασε στην Ελλάδα ήταν 1,3 εκατομμύρια αλλά από αυτούς 1.100.000 εκδιώχθηκαν και μόνο 180.000 ανταλλάχθηκαν λόγω της Συνθήκης της Λωζάννης.




Οι Μουσουλμάνοι που έφυγαν από την Ελλάδα μετά το 1923 με την Συνθήκη ήταν περίπου 355.000».



Εκτός από τον ιστορικό Αλέξανδρο Κιτροέφ, στην ταινία συμμετέχει επίσης, ο Μπρους Κλαρκ, συγγραφέας του βιβλίου «Δύο φορές ξένος», ο καθηγητής Θάνος Βερέμης, ο τούρκος ιστορικός Τσαγκλάρ Κεϊντέρ, ο οποίος επισημαίνει μεταξύ άλλων το κενό της τουρκικής ιστοριογραφίας για τη Μικρά Ασία, ο εκλιπών πολιτικός επιστήμονας Χάρης Ψωμιάδης και άλλοι διακεκριμένοι καθηγητές και ερευνητές.



Η ταινία βγαίνει στις αθηναϊκές αίΘεσσαλονίκηΘεσσαλονίκης</a> και Κυριακές πρωί, στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Κουμπάρη από τις 15/9 έως 6/10. Σύντομα αναμένεται να κάνει πρεμιέρα και στην Κώνσταντινούπολη.


ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΠΕΤΡΑΣ Τρεις υποψήφιοι με ελληνικές ρίζες στις γερμανικές εκλογές

Μεγάλες πιθανότητες να εκλεγεί έχει η Στέλλα Κυριγανέ-Εφραιμίδη Στις 22 Σεπ Τεμβρίου η Γερμανία ψηφίζει. Στις λίστες των κομμάτων βρίσκονται αρκετοί υποψήφιοι μη γερμανικής κατ αγωγής, μεταξύ των οποίων και τρεις με ελληνικές ρίζες. Όπως γράφει στην ιστοσελίδα της η Deutsche Welle, η υποψήφια του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος SPD, Στέλλα Κυργιανέ-Εφραιμίδη, είναι πολύ πιθανόν να εκλεγεί μέλος του γερμανικού κοινοβουλίου.



Μόλις είκοσι ημέρες μετά τη γέννησή της- τον Νοέμβριο του 1965 στη Θεσσαλονίκη- η κ. Κυργιανέ - Εφραιμίδη ακολούθησε τους μετανάστες γονείς της πίσω στη Γερμανία, συγκεκριμένα στην περιοχή της Βάδης Βυρ Τεμβέργης. Εκεί μεγάλωσε, πήγε σε γερμανικό σχολείο, παντρεύτηκε και έγινε μητέρα. Το 1985 γίνεται μέλος του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος SPD. Βασικό κριτήριο γι΄ αυτή την επιλογή ήταν το γεγονός ότι το SPD όχι μόνον δεχόταν αλλοδαπούς ως απλά μέλη, αλλά τους έδινε την ευκαιρία να γίνουν και στελέχη.



Από το 1991 η Στέλλα Κυργιανέ -Εφραιμίδη γίνεται σταδιακά δημοτική και νομαρχιακή σύμβουλος, μέλος του προεδρείου SPD στη Βάδη Βυρ Τεμβέργη, υποψήφια ευρω βουλευτής και τώρα υποψήφια για την Μπούντεσταγκ στην εκλογική περιφέρεια Τσόλερναλμπ -Ζιγκμάρινγκεν. Η δημοφιλής πολιτικός με διασυνδέσεις στα ανώτατα κλιμάκια του κόμματος είχε, όμως, και προτάσεις να κατέβει υποψήφια και σε άλλες δύο περιφέρειες, αλλά τελικά επέλεξε το μέρος όπου μεγάλωσε. «Εγώ μεγάλωσα στο Σιγκμάρινγκεν, εδώ ήταν ο πρώτος σταθμός των γονιών μου, όταν ήρθαν το 1962 στη Γερμανία. Το σκέφτηκα φυσικά. Ο πατέρας μου μου είπε, αν μπορείς βοήθησε τους ανθρώπους εδώ, όπως μας βοήθησαν αυτοί όταν είχαμε έρθει το ΄62. Τώρα σου δίνεται η δυνατότητα να δώσεις κάτι πίσω», λέει η κ. Κυργιανέ - Εφραιμίδη .



Η περιοχή αυτή θεωρείται, όμως, προπύργιο των Χριστιανοδημοκρατών. Ο υποψήφιός τους εκλέγεται συνήθως με πάνω από 50%. Παρά το γεγονός ότι έχει επισκεφτεί τους τελευταίους μήνες πάνω από 2000 σπίτια και έχει δεχτεί μεγάλη υποστήριξη, η κ. Κυργιανέ - Εφραιμίδη γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να ψηφιστεί με το πρώτο, το ονομαστικό δηλαδή ψηφοδέλτιο. Πολύ μεγάλες πιθανότητες έχει βάσει του μεικτού γερμανικού εκλογικού συστήματος να εκλεγεί με το δεύτερο, το κομματικό ψηφοδέλτιο. Η θέση που έχει στη λίστα τις δίνει πολλές ελπίδες να γίνει η πρώτη βουλευτής ελληνικής κατ αγωγής στη Γερμανία. Μάλιστα λέει πως κάτι τέτοιο «δεν είναι και τόσο δύσκολο. Αν τώρα βλέπουν στο 26% το SPD πιστεύω ότι ως τις 22 Σεπ Τεμβρίου θα έχουμε φτάσει πάνω από 27%». Εάν οι σοσιαλδημοκράτες καταφέρουν να λάβουν το 28% των ψήφων τότε η Στέλλα Κυργιανέ θα γίνει μέλος της επόμενης γερμανικής Βουλής.



Οι υποψήφιοι των Πρασίνων και της Αριστεράς Γεννημένος στο Αμβούργο από γονείς μετανάστες ο Σπυρίδων Ασλανίδης πολιτεύεται στην βορειογερμανική πόλη Λύμπεκ για τους Πρασίνους. O 44χρονος οικονομολόγος, μέλος των Πρασίνων από το 1994, είναι σύμβουλος του δήμου σε θέματα οικονομικής προώθησης και εγκατάστασης νέων επιχειρήσεων στην πόλη. Ενώ για μεγάλο διάστημα ασχολούνταν με θέματα εκπαίδευσης και πολιτισμού, σήμερα είναι εκπρόσωπος του κόμματος του στο κρατίδιο Σλέσβιχ-Χολστάιν για θέματα οικονομικών και οικονομίας. Πιθανότητες να εκλεγεί δεν έχει, αλλά στόχος του είναι να ξεπεράσει το 17% των ψήφων, από 11,6% που ήταν το 2009. Για αυτό το λόγο επενδύει πολύ χρόνο και δύναμη στον προεκλογικό αγώνα. Κατά πόσο όμως του γίνονται ερωτήσεις σχετικά με την του Ελλάδα, των πιθανών επιπτώσεων ενός κουρέματος του χρέους στους Γερμανούς φορολογούμενους; «Περίμενα πραγματικά κάποια στιγμή, ειδικά όταν δεν υπάρχοκόμμακόμματα</a> ή ακόμη κάποιος απλός πολίτης που έρχεται στις προεκλογικές μου εκδηλώσεις να μου θέσει τέτοιο θέμα. Αλλά - αυτό είναι πράγματι περίεργο και παράξενο - κανείς δεν έκανε κάποια σχετική παρατήρηση», αναφέρει ο κ. Ασλανίδης.



Διαφορετικές εμπειρίες έχει ο Λάμπρος Σαββίδης. Ο υποψήφιος του κόμματος της Αριστεράς στο Βερολίνο βρίσκεται συχνά αντιμέτωπος με τέτοιου είδους ερωτήσεις, οι οποίες αφορούν και τη στάση του κόμματός του, το οποίο μονίμως απορρίπ ΤΕΙ στη Βουλή κάθε δανειοδοτικό πακέτο προς την Ελλάδα. Σύμφωνα με τον κ. Σαββίδη «τα πακέτα αυτά ουσιαστικά δεν είναι πακέτα βοήθειας για τον ελληνικό λαό. Κατά 95-96% είναι πακέτα για τράπεζες που έχουν φαλιρίσει ή και για "ψευτοδανειστές" που πληρώνονται τους τόκους. Αυτοί παίρνουν στην ουσία τα λεφτά. Σχεδόν τίποτα δεν φτάνει για την πρόοδο και την ευημερία της οικονομίας στην Ελλάδα. Δεν φτάνει τίποτα στον ελληνικό λαό». Στη Γερμανία ο Λάμπρος Σαββίδης είχε έρθει το 1968 για να σπουδάσει ηλεκτρολόγος. Συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα, ήταν μέλος προεδρείων πολλών ελληνικών συλλόγων στο Βερολίνο, ενώ το 1998 με την επίθεση του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία γίνεται μέλος του PDS, όπως λεγόταν τότε το κόμμα της Αριστεράς, επειδή, όπως τονίζει, ήταν το μόνο κόμμα στο γερμανικό κοινοβούλιο που καταδίκασε αυτή την πράξη. Η πρόταση να κατέβει υποψήφιος στις φετινές εκλογές του έγινε τον περασμένο φθινόπωρο. Σχετικά με την πρόταση αυτή αναφέρει: «Δεν είναι μόνο εκτίμηση για το πρόσωπο μου και τους αγώνες που έκανα ο ίδιος. Το να έχουν έναν Έλληνα υποψήφιο στο Βερολίνο, είναι ένα είδος αλληλεγγύης και συμ παράστασης προς τον ελληνικό λαό».





ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΠΕΤΡΑΣ
source: http://www.protothema.gr/greece/article/324571/papageorgopoulos-esfixa-ta-dodia-prepei-na-adexo-alles-86-meres-sti-fulaki-/

ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΠΕΤΡΑΣ…