Ερευνητές ερευνητές ερευνητές ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΠΛΑΚΕΣ ΠΗΛΙΟΥ «Έξυπνο» βραχιόλι ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματος

ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΠΛΑΚΕΣ ΠΗΛΙΟΥ «Wristify» είναι το όνομα της νέας πρωτότυπης συσκευής που έφτιαξαν επιστήμονες στο τεχνολογικό πανεπιστήμιο MIT, ένα «έξυπνο»......

«Έξυπνο» βραχιόλι ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματος ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΠΛΑΚΕΣ ΠΗΛΙΟΥ Αυξομείωση κατά 0,4 βαθμούς Κελσίου το δευτερόλεπτο




«Wristify» είναι το όνομα της νέας πρωτότυπης συσκευής που έφτιαξαν επιστήμονες στο τεχνολογικό πανεπιστήμιο MIT, πετρα λατομειου τιμη ένα «έξυπνο» θερμο ηλεκτρικό βραχιόλι από κράμα χαλκού, το οποίο ελέγχει συνεχώς τη θερμοκρασία του σώματος.



Λειτουργεί με μπαταρία ιόντων λιθίου, έχει αυτονομία 8 ώρες και διαθέ ΤΕΙ σύστημα που συγκρίνει τη θερμοκρασία του σώματος με την αντίστοιχη του περιβάλλοντος.



Ο χρήστης έχει προεπιλέξει την επιθυμητή γι' αυτόν θερμοκρασία και το βραχιόλι αντιδρά ανάλογα, ψυχραίνοντας ή θερμαίνοντας το σημείο του δέρματος, στο οποίο βρίσκεται.



Το εγχείρημα ξεκίνησε αρχικά όταν ερευνητές του ΜΙΤ παρατήρησαν ότι το δέρμα είναι εξαιρετικά ευαίσθητο, ακόμη και σε πολύ μικρές και ταχύτατες μεταβολές θερμοκρασίας.



Οι συγκεκριμένες διακυμάνσεις έχουν, ωστόσο, diamorfosi eksoterikou xorou αντίκτυπο σε ολόκληρο το σώμα μας. Αρκεί, όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, μια αλλαγή κατά 0,1 βαθμούς Κελσίου ώστε το ανθρώπινο σώμα να αισθανθεί θερμότερο ή ψυχρότερο.



Όπως γνωστοποιήθηκε, το νέο βραχιόλι «Wristify» ρυθμίζει την ανθρώπινη θερμοκρασία με δυνατότητα αυξομείωσης κατά 0,4 βαθμούς Κελσίου ανά δευτερόλεπτο.














ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΠΛΑΚΕΣ ΠΗΛΙΟΥ ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΠΛΑΚΕΣ ΠΗΛΙΟΥ "Δεν υπάρχει προνόμιο στον πόνο"


Μετά τη μεγάλη επιτυχία της ταινίας «Σμύρνη η καταστροφή μια κοσμοπολίτικης πόλης 1900-1922», η σκηνοθέτις Μαρία Ηλιού, επενδυση τοιχων επανέρχεται αυτήν την εβδομάδα στις κινηματογραφικές αίθουσες και στο Μουσείο Μπενάκη, με ένα ντοκιμαντέρ γεμάτο άγνωστες εικόνες, ξεχασμένες σε «κλειστά αρχεία» της ευρώπης και της Αμερικής, για τον Διωγμό και την Ανταλλαγή του ελληνικού και τουρκικού πληθυσμού από το 1922 έως το 1924.



Η έρευνά της για τον βίαιο διωγμό των Ελλήνων και στη συνέχεια, για τους χιλιάδες αφανείς «ανταλλάξιμους» χριστιανούς και μουσουλμάνους ανάμεσα στις δύο χώρες, που ξεριζώθηκαν υποχρεωτικά από τις εστίες τους, επικεντρώνεται και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, χωρίς εθνικιστικές εξάρσεις, γιατί «δεν υπάρχει προνόμιο στον πόνο», αναγνωρίζει η σκηνοθέτις.



Έτσι στην ταινία «Από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, Διωγμός και Ανταλλαγή Πληθυσμών, Τουρκία- Ελλάδα 1922-1924», δίνεται βήμα σε πρόσφυγες πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς, να αφηγηθούν από κοινού το βίωμα του ξεριζωμού από τις χαμένες πατρίδες και της εγκατάστασης τους στις νέες, όπως αυτό πέρασε από γενιά σε γενιά στις προσφυγικές οικογένειες.



Όπως στον Σάνο Χάλο από τον Πόντο, την Ανθούλα Ρουμελιώτη από την Πέργαμο, την Καλλιόπη Γεωργιάδου από την Καππαδοκία ή τον Χασνού Καραμάν από το Ηράκλειο και τη Μουφιντέ Πεκίν από τα Χανιά.



Η προηγούμενη ταινία για τη Σμύρνη και η καινούργια, «Από τις δυο πλευρές του Αιγαίου», λειτουργούν ανεξάρτητα αλλά και αποτελούν μια ενότητα.



«Η πρώτη ταινία» εξηγεί η κ. Ηλιού, διακοσμητικη πετρα τιμες «μιλούσε για τους Έλληνες και τους Αρμένιους που χάθηκαν στην Καταστροφή αλλά συγχρόνως θύμιζε ότι η Σμύρνη είναι μια πόλη και μια έννοια που συνδέεται με τον κοσμοπολιτισμό και τη χαρά της ζωής. Η δεύτερη, που διηγείται την ιστορία του Διωγμού και του ξεριζωμού, έγινε με την ελπίδα πως τόσα χρόνια μετά τα δραματικά γεγονότα του 1922-1924 μπορούμε να διηγηθούμε ολόκληρη την ιστορία και από τις δυο πλευρές του Αιγαίου...τιμώντας τον κόσμο που χάθηκε, τον κόσμο που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις εστίες του, αλλά επίσης τιμώντας και την επιστήμη της ιστορίας».



Η «ανταλλαγή», σημειώνει ο ιστορικός σύμβουλος της ταινίας Αλέξανδρος Κιτροέφ, «ήταν κατά πολύ μια εκ των υστέρων αναγνώριση του γεγονότος πως χιλιάδες Έλληνες της Μικράς Ασίας είχαν ξεριζωθεί και είχαν φύγει από την Τουρκία.



Ο συνολικός αριθμός προσφύγων που έφθασε στην Ελλάδα ήταν 1,3 εκατομμύρια αλλά από αυτούς 1.100.000 εκδιώχθηκαν και μόνο 180.000 ανταλλάχθηκαν λόγω της Συνθήκης της Λωζάννης.




Οι Μουσουλμάνοι που έφυγαν από την Ελλάδα μετά το 1923 με την Συνθήκη ήταν περίπου 355.000».



Εκτός από τον ιστορικό Αλέξανδρο Κιτροέφ, στην ταινία συμμετέχει επίσης, ο Μπρους Κλαρκ, συγγραφέας του βιβλίου «Δύο φορές ξένος», ο καθηγητής Θάνος Βερέμης, ο τούρκος ιστορικός Τσαγκλάρ Κεϊντέρ, ο οποίος επισημαίνει μεταξύ άλλων το κενό της τουρκικής ιστοριογραφίας για τη Μικρά Ασία, ο εκλιπών πολιτικός επιστήμονας Χάρης Ψωμιάδης και άλλοι διακεκριμένοι καθηγητές και ερευνητές.



Η ταινία βγαίνει στις αθηναϊκές αίθουσες την Πέμπτη,ΘεσσαλονίκηΘεσσαλονίκης</a> και Κυριακές πρωί, στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Κουμπάρη από τις 15/9 έως 6/10. Σύντομα αναμένεται να κάνει πρεμιέρα και στην Κώνσταντινούπολη.


Η κλιματική αλλαγή εξαφάνισε τα μαμούθ από την ευρώπη

Ανατρέπεται η αντίληψη που υπήρχε μέχρι σήμερα ότι τα μαμούθ εξαφανίστηκαν λόγω του συστηματικού κυνηγιού από τον προϊστορικό άνθρωποΝέες ενδείξεις δείχνουν ότι δεν ήταν το συστηματικό κυνήγι από τους προϊστορικούς ανθρώπους, αλλά η κλιματική αλλαγή η κύρια αιτία που οδήγησε στην εξαφάνιση των μαμούθ από την ευρωπαϊκή ήπειρο, σύμφωνα με μια νέα γενετική σουηδο-βρετανική επιστημονική έρευνα.



Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον παλαιογενετιστή δρα Λαβ Ντάλεν του Σουηδικού Μουσείου Φυσικής ιστορίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "Proceedings of the Royal Society B" της Βασιλικής Εταιρείας Επιστημών της Βρετανίας, σύμφωνα με το BBC, έκαναν αναλύσεις δειγμάτων DNA από 300 τριχωτά μαμούθ.



Η ανάλυση έδειξε ότι ο αριθμός των γιγάντιων ζώων είχε αρχίσει να μειώνεται πολύ νωρίτερα από ό,τι θεωρείτο έως τώρα, γεγονός που αποδυναμώνει την εκδοχή του ανθρώπινου παράγοντα και, αντίθετα, ενισχύει τον κλιματολογικό.



Η κυρίαρχη μέχρι σήμερα αντίληψη είναι ότι τα τριχωτά μαμούθ ήσαν ένα ανθεκτικό και πολυπληθές είδος, όμως η νέα μελέτη μεταβάλλει κάπως αυτή την εικόνα, δείχνοντας ότι τα μαμούθ πέρασαν από «σαράντα κύματα» (εξαφανίσεις κατά τόπους, επεκτάσεις, μεταναστεύσεις κ.α.). Όσο μικρότερη ήταν η γενετική ποικιλομορφία ενός πληθυσμού τους σε μια περιοχή, τόσο μικρότερος ήταν ο πληθυσμός τους.



Η γενετική ανάλυση δείχνει ότι πριν από περίπου 120.000 χρόνια τα μαμούθ σχεδόν κινδύνευσαν να εξαφανιστούν, όταν ανέβηκε η θερμοκρασία του πλανήτη, αλλά ανέκαμψαν, καθώς η Γη εισήλθε σε μια νέα εποχή παγετώνων. Η νέα -και αυτή τη φορά μοιραία- μείωση του πληθυσμού τους, πλάκες φωτιά που οδήγησε στην οριστική εξαφάνισή τους, εκτιμάται ότι ξεκίνησε πριν από 20.000 χρόνια στο αποκορύφωμα της εποχής των παγετώνων και όχι πριν από 14.000 χρόνια (όπως πιστευόταν ως τώρα) όταν είχε πια αρχίσει να ανεβαίνει ξανά η θερμοκρασία.



Οι επιστήμονες εικάζουν ότι πριν από 20.000 χρόνια επικρατούσε τόσο κρύο, που ακόμα και το λιγοστό γρασίδι, με το οποίο τρέφονταν τα μαμούθ, είχε πλέον αρχίσει να σπανίζει. Οι περιβαλλοντικές πιέσεις πάνω στο είδος τους εντάθηκε, καθώς η εποχή των παγετώνων σταδιακά εξασθενούσε, πιθανώς επειδή οι χορτολιβαδικές εκτάσεις όπου ζούσαν τα μαμούθ, αντικαταστάθηκαν από δάση στο νότο της ευρώπης και από τούνδρα στο Βορρά.



Ορισμένοι επιστήμονες επιμένουν πως οι άνθρωποι κυνηγοί ήσαν οι βασικοί υπεύθυνοι για την εξαφάνιση των μαμούθ και το βασικό επιχείρημά τους κατά της θεωρίας της κλίματικής αλλαγής είναι ότι η θερμοκρασία είχε ανέβει πολύ πριν αυτά εξαφανιστούν, συνεπώς -λένε- δεν είναι λογικό να υποθέσει κανείς ότι η κύρια αιτία ήταν το περιβάλλον. Όμως η νέα γενετική ανάλυση δείχνει πως τα μαμούθ στην πραγματικότητα εξαφανίστηκαν αρκετά νωρίτερα, γεγονός που ενισχύει την θεωρία περί του κλίματος ως βασικής αιτίας για την εξαφάνιση των ζώων. Ο ανταγωνισμός με τους ανθρώπους και άλλα ζώα θεωρείται ότι έπαιξε ρόλο, αλλά δεν ήταν η πρωταρχική αιτία για την καταστροφή των μαμούθ.



Στη διάρκεια της τελευταίας εποχής των παγετώνων, πριν από 20.000 έως 50.000 χρόνια, έλαβαν χώρα μεγάλες μεταναστεύσεις μαμούθ, καθώς νέα κύματα εγκαταστάθηκαν στην ευρώπη προερχόμενα από την ανατολή. Όμως, στη συνέχεια, ο πληθυσμός τους εισήλθε σε μια φάση σταδιακής και μη αναστρέψιμης μείωσης, ώσπου επήλθε η οριστική εξαφάνισή τους, κάτι που, τσιμεντοπλακες τιμες σύμφωνα με τον καθηγητή 'Αντριαν Λίστερ του Μουσείου Φυσικής ιστορίας του Λονδίνου συνέβη πρώτα στην ηπειρωτική ευρώπη πριν από περίπου 10.000 χρόνια και, στη συνέχεια, στο τελευταίο καταφύγιό τους, μερικά απομακρυσμένα αρκτικά νησιά.


ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΠΛΑΚΕΣ ΠΗΛΙΟΥ
source: http://www.newsbeast.gr/technology/arthro/607208/exupno-vrahioli-ruthmizei-ti-thermokrasia-tou-somatos/

ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΠΛΑΚΕΣ ΠΗΛΙΟΥ…